මහා සංචාරය හෙවත් අතරමං වීම....!!

අමාරුවෙන් අටවා ගත්ත බ්ලොග් එක පාලුවට යන එක වාවන්නේ නැතත් මට ඒක පාලුවට යන්න දෙනවා ඇරෙන්න වෙන කරන්න දෙයක් තිබ්බේ නෑ.විභාහගෙන් පස්සේ නිදහස් වෙයි කියලා හිතුවත් කිසි නිදහසක් තිබ්බේ නෑ.අම්බනෙට ඔෆිස් එකේ වැඩ සෙට් උනා පහුගිය දවස් වල රට වටේ ඇවිද්දා.මේ දවස් වලත් අම්බානට වැඩ උදෙන්ම සයිට් ගිහින් රෑ වෙලා තමා සයිට් එකෙන් එන්නේ.ඒත් බ්ලොග් ඒක අතැරලා දාලා ඉන්න හිත දෙන්නේ නැති නිසා මේ පැත්තට ආවා.

පහුගිය දවස් වල ගියා ලංකාවේ උඩ පැත්තට.ටෙලිකොම් එකේ survey වලට තමා ගියේ.ඒ contract එක අරන් තිබ්බේ අපේ කම්පැනි එක.අපිට සයිට් 75 කට යන්න තිබ්බා.එකෙන් සයිට් 21 එකකට තමා මට යන්න සෙට් උනේ.අපේ ටීම් එක විදිහට ගියේ දෙන්නයි,ඩ්‍රයිවර් එක්ක අපි ඔක්කොම තුන්දෙනෙක් ගියා.අපිට සෙට් වෙලා තිබ්බේ අනුරාධපුර පැත්තේ සයිට් ටිකකුයි මන්නාරම,කිලිනොච්චි ,යාපනය වගේ පැති වල සයිට් ටිකක්,වැඩේ නම් එච්චර අමාරු වැඩකුත් නෙමේ.ගමන ට්‍රිප් එක වගේ තමා ලොකු දුරක් යන්නත් තිබ්බා.ඒත් තිබ්බ එකම අවුල උතුරු කරේට යද්දී කෑම ප්‍රශ්න එන එක තමා.

කොහොම හරි අපි අගෝස්තු 15 ගමන පටන් ගත්තා.15 රෑ අපි ගිහිල්ල අනුරාධපුරේ අපේ ඔෆිස් එකේ ගෙදර නැවතුනා.මහා තඩි ගෙදරටම අපි තුන්දෙනා විතරයි පාලු මන්දිරේ වගේ.ඔෆිස් එකේ එවුන් නම් කියනවා එහේ හොල්මන් ඉන්නවා කියලා.එව්වා බොරු කතා නේ.කොහොම හරි අපේ ප්ලෑන් එකේ විදිහට අපේ වැඩේට   සති දෙක හමාරක් විතර යනවා.මොකද ටෙලිකොම් සයිට් වලට යන එක ලේසි නෑ ඩයලොග් ලගේ මොබිටෙල් ලගේ එව්වට යන තරම්.එව්වට වෙනම පර්මිෂන් දාලා ලියුම් අරන් යන්න ඕනේ.

අපිට telecom head office  එකටත් යන්න උනා survey එකට.ඒක ඇතුලට යනවට වඩා ලේසියෙන් කිලිනොච්චි කෑම්ප් එකට යන්න පුළුවන්.අපි ඇතුලට ගිහින් වැඩේ කරන් එන ගමන් සයිට් එකට යන තැන ෆොටෝ එකක් ගත්තා මොකද රිපෝර්ට් එකට දාන්න ඕනේ නිසා.යකෝ කැමරාව අරන් ෆොටෝ එක ගන්න හැදුවා විතරයි සික්කෝ 3 ක් විතර ඇවිත් අපි දෙන්නව වට කළා නේ නිකන් ක්ලේමෝ බෝම්බයක් අරන් යන කොටි වට කරනවා වගේ.ප්‍රශ්න කෝටියයි,යන්තම් ලියුම පෙන්නලා ශේප් උනා.

දැන් කියන්න ආව විස්තරේ කියන්නම් කෝ අද අතුරුකතා වැඩියි,කොහොම හරි අපේ වැඩේට සති තුනකට කිට්ටු වෙන්න යන නිසා අපි තීරණය කළා අනුරාධපුරේ ඉදන් යන්න පුළුවන් ඔක්කොම අනුරාධපුරේ ගෙදර ඉදන් කරගෙන රෑට අනුරාධපුරේ එන්න,මොකද ගෙස්ට් එකක ඉන්නවට වඩා ඒක සැපයි.අනිත් එක ඒක නිදහස්.ඉතින් ඒක නිසා මන්නාරම ටත් ගිහින් අපි වැඩේ කරලා අනුරාධපුරේ ආවා.ටෙලිකොම් අය ඉරිදට වැඩ නැති නිසා අපිට වැඩ කරන්න විදිහක් තිබ්බේ නෑ ඒක නිසා අපි ඉරිදා අනුරාධපුරේ ඇවිද්දා.

අනුරාධපුර කිට්ටුව තිබ්බ සයිට් ඔක්කොම අපි දවස් 3 න් ඉවර කළා අපේ කාර්යක්ෂමතාව නිසා ;)

ඊට පස්සේ අපිට ඉතුරු උනේ වෙල්ලන්කුලම,පුනරින්,යාපනය,කිලිනොච්චි කියන සයිට් ටික විතරයි.ඒ ටිකත් දවස් දෙකෙන් කරන්න තමා අපි ප්ලෑන් කලේ,එතකොට ටෙලිකොම් එකෙන් සති දෙකහමාරකට ප්ලෑන් කල වැඩේ අපි දවස් අටෙන් ඉවර වෙනවා,ඉරිදයි පෝයයි සෙට් උනේ නැත්නම් අපේ වැඩ දවස් 6 ඉවරයි.කොහොම හරි අපි අනුරාධපුරේ ඉදන් වෙල්ලන්කුලම් සයිට් එක කරන් පුනරීන් ගිහින් ඊට පස්සේ රෑට නවතින්න යාපනේ යන්න කියල හිතන් එදා උදේ පාන්දර පහට පිටත් උනා.

අනුරාධපුරේ ඉදන් මන්නාරම පැත්තෙන් වෙල්ලන්කුලමට ලග පාරක් තිබ්බත් ඒ පාර හරි නෑ කියලා අපේ ඩ්‍රයිවර් අය්යා කිව්වා නිසා අපි ඒ පාරේ යන්නේ නැතුව අනුරාධපුරේ ඉදන් මාන්කුලම් වලට ගිහින් එතනින් හැරිලා වෙල්ලන්කුලමට යන්න තීරණය කළා,මාන්කුලම් වලින් හරවද්දීම පාර පට්ටේටම තිබ්බ නිසා හිතුවා පාර දිගටම හොද ඇති කියලා.ඒත් කිලෝමීටර 3 ක් විතර යද්දී තමා ආතල් දැනෙන්න ගත්තේ.ගුගල් දෙය්යාත් ප්‍රධාන පාරක් විදිහට පෙන්නුවට ඒ පාර ඒක තාම ගුරු පාරක්.ඒ පාරට තාර දාන්න හිතුවා විතරයි. ඒ පාරේ පාර හදන්න පස් ගෙනියන ටිපර් ඇරෙන්න වෙන වාහන යන්නෙම නැති තරම්.පාර ඒ තරම් හොදයි එක වලක් ඇතුලට ගිහින් ගොඩ එන්න පැයක් විතර යනවා.මොනවා කරන්නද ඉතින් ආව නිසා යනවා කියලා අපි ගියා,

අපි ඒ වෙලාවේ හිටියේ පට්ට කැලයක් මැද්දේ.අපි මගින් කෑවෙත් නෑ වෙල්ලන්කුලම් ගිහිල්ලම කනවා කියල.වලවල් තියෙන නිසා අපි පැද්දී පැද්දී හෙමිහිට ගියේ.ඒ සද්දේ ඇහුන වෙලාවේ අපි හිතුවේ වාහනේ වලක වැටිලා යට වැදුනා කියලා.ඒක නිසා ඩ්‍රයිවර් අය්යා තවත් පරිස්සමින් වාහනේ අරන් ගියා.අපි ටික ටික ඉස්සරහට යද්දී පිටි පස්සෙන් තවත් අමුතු සද්ද ඇහෙන්න ගත්තා,එහෙම තියන අපිටත් ඇහෙන්නේ නෑ වගේ යන්න බෑ නේ ඉතින් අපි වාහනේ නවත්තලා ගිහින් බැලුවා.වාහනේ ප්‍රධාන දුන්න කැඩිලා.අපිට එතනින් එහාට යන්න විදිහක් තිබ්බෙම නෑ.අපිට මාර අසරණ ගතියක් හිතට දැනුනා.මොකද කොහෙද මොනවාද කියලා දන්නේ නැති මහා ඝන කැලයක් මැද්දේ හිර උනාම කාටද අසරණ ගතියක් නොදැනෙන්නේ.

අපිට කරන්න දෙයක් නෑ අපි තුන්දෙනා ඔහේ එක එක දිහා බලාගෙන දහඅතේ කල්පනා කර කර ඉද්දි තමා ඒ ගොල්ලෝ ආවේ.එයාල තමා කිව්වේ අපි නැවතුන තැන ඉදන් මිනිස් ජනාවාස තියෙන හරියට කිලෝමීටර 15 ක් තියෙනවා කියලා.එයාලම තමා කිව්වේ පස් ගෙනියන ටිපර් එකක නැග්ගොත් යන්න පුළුවන් කියලා,එයාලගේ වාහනේ එක්කන් යන්න බෑ කිව්වා මොකද එයාලා යන්නේ එයාලගේ කෑම්ප් එකට විතරක් නිසා.

අපේ ඩ්‍රයිවර් අය්යා ටිපර් එකක් නවත්තගෙන මල්ලාවි වලට ගියා දුන්නක්‌ අරගෙන ඒක සෙට් කරගන්න බාස් කෙනෙකුත් හොයන් එන්නම් කියලා.ඒ වෙද්දීත් අපි උදේට කාලා නෑ ඩ්‍රයිවර් අය්යා ගිහිල්ලා ටික වෙලාවක් යද්දී බඩේ ඉන්න හිගන්නා ටික ටික අරගල කරන්න පටන් ගත්තා.ඒත් මහා ඝන කැලයක් මැද්දේ මොනවා කන්නද වතුර බිබී හිගන්නව රවට්ටාගෙන හිටියා ඒත් ටික වෙලාවකට විතරයි ඒක පිලියමක් උනේ ආයෙත් අරූ අරගලේ පටන් ගන්නවා.කරන්න දේකුත් නෑ වතුර බිලා බේරෙන්නත් බෑ,හිගන්නා ඉවසන්නෙම නැති තැන අනුරාධපුරේ ගෙදරින් කඩන් ආව අඹ වගයක් තිබිලා ඒක කෑවා.ඒක නම් ටිකක් වෙලා හිගන්නව රවට්ටා ගත්තා.

ඩ්‍රයිවර් අය්යට මල්ලාවි වලට ගිහින් දුන්නක් අරන් බාස් කෙනෙක් හොයන් අපි හිටපු තැනටම ආපහු එන්න පැය තුනක් විතර ගියා ඒ ටිකේම අඹ කකා වතුර බිබී බඩේ හිගන්නා රවට්ටා ගත්තා.ඩ්‍රයිවර් අය්යා එද්දී බිස්කට් ගෙනත් තිබ්බා එකෙන් යන්තම් බඩ පුරෝගත්තා ඒත් බඩ පිරුනා කිව්වට ගොඩක්ම පිරුණේ නෑ ඒත් ඇති.දුන්නත් අරන් එන්න වාහන නැති නිසා ත්‍රීවිලර් එකක් කතා කරන් ඇවිත් තියෙන්නේ ඌ මග දුරක් එද්දී පාරේ හොද කමට එන්න බෑ කියලා අපේ ඩ්‍රයිවර් අය්යා කියල කොහොම හරි එක්කන් ඇවිත් ඒත් එන ගමන් ඌ බාසා එක්ක දෙමළෙන් අපිට බැන බැන ඇවිත් තියෙන්නේ.ඒ වෙලාවේ අසරණ වෙලා බැනුම් අහගෙන වැඩේ කරගන්නවා ඇරෙන්න අපිට වෙන විසදුමක් තිබ්බේ නෑ.

හොයන් ආව බාසත් පැයක් විතර අතගාලා අතගාලා වැඩේ යන්තම් ගොඩදාලා දුන්නා.වාහනෙත් හදන අපි එතනින් පිටත් වෙද්දී 12 ත් පහු වෙලා.අපි කැලේ මැද්දේ අතරමං වෙලා පැය 4 කටත් වැඩිය හිටියා.එතන ඉදන් අපි හෙමින් හෙමින් වෙල්ලන්කුලම් ගියේ දවල්ටවත් කාලා වැඩේ පටන් ගන්න කියලා ඒත් වෙල්ලන්කුලම් සයිට් එක තිබ්බේ ආමි කෑම්ප් එකක් ඇතුලේ ඒ කිට්ටුව කන්න තැනක තිබ්බේ නෑ.ඒ වෙද්දී කෑම්ප් එකේ කෑමත් ඉවරයි.අපිට කරන්න වෙන දෙයක් තිබ්බේ නෑ අපි කෙලින්ම පූනරින් ගිහින් දවල්ට කද්දී 4 ත් පහු වෙලා.

කොහොම හරි අපි ප්ලෑන් කරපු විදිහට දවස් 8 න් වැඩේ කරන් අපි කොළඹ ආවා.පොඩ්ඩක් කට්ට කෑවට මාරු ආතල් ගමන.ජීවිතේදී මිට වඩා කට්ට කාලා තියෙනවා.ඒත් මේ කැලේ මැද්දේ අතරමං වෙලා හිටිය පැය හතර මට හොදට මතක හිටීවි,

ප.ලි: මං හිතනවා කට්ටියට මාව මතක ඇති කියලා.පුළුවන් විදිහට බ්ලොග් කියවනවා ඒත් හැමදාම කියවන්න බෑ .එහෙමයි කියලා අපිව අමතක කරන්නෙපා.ජය වේවා.........!!!!!!