දර්ශනීය මන්න පාර.....

 මාස දෙක හමාරකට විතර පස්සේ ගෙදර ආවා,කාලෙකට පස්සේ බඩට සහ හිතට සැප හම්බ වෙනවා,අම්මගේ කෑම කන්න වෙන්නෙත් කාලෙකින් නේ.කොහොම උනත් මං ගෙදර ආවහම දවසේ කෑම වේල් ගණන කොහොමත් 5ක් හරි 4ක් හරි වෙනවා.ඉන්න දවස් තුන හතරට බඩට පුළුවන් තරම් සැපක් දෙන්න එපැයි.ගෙදර ඇවිත් වත්තේ ඇවිද ඇවිද ඉද්දි මට පරණ සිද්ධි ගොඩක් මතක් උනා,පුංචි කාලේ සුන්දර මතක ආයේ හොල්මන් කරන්න පටන් ගත්තා හිත ඇතුලේ.ඉතින් එක නිසාම ඒකාලේ උන සිද්ධියක් අද පොස්ට් එකට දානවා කියලා හිතුනා.

මේ අලුත් පුවක් ගහ 

අපේ ගේ ලගම තිබ්බා ලොකු පුවක් ගහක්.ඒක ගොඩාක් ලොකුයි.එකේ වැටෙන පුවක් කොළපත් අපි ගන්නවා සෙල්ලම් කරන්න.කට්ටිය දන්නවා ඇතිනේ පුවක් කොලපොත කියන්නේ මොකද්ද කියලා.කමක් නෑ නොදන්න උන්ට දැනගන්නත් එක්ක කියන්නම්.පුවක් කොළ පොත කියන්නේ පුවක් ඇත්ත වේලුනාම බිමට වැටෙන ඇත්තට,ඇත්තටම ඒ අත්තේ පිටිපස්සේ තියෙන අත්ත ගහට සම්බන්ද වෙලා තියෙන කුල්ල වගේ කෑල්ලට තමා එහෙම කියන්නේ.ගහේ තියෙද්දී ගහට හොදට බදලා තියෙනවා වෙලෙද්දී ටික ටික මේ කොටස වෙන් වෙලා බිමට වැටෙනවා අන්තිමට කට්ටිය අනිවා දැකලා ඇති,ඔය පැණි මුල් ඔතන්න ගන්නේ ඒවා.තව වැඩ වලට ගන්නවා ඇති මං දන්නේ ඔය දෙක විතරයි.ඒක සාමාන්‍යයෙන් ටිකක් ශක්තිමත්.

මෙන්න මේක තමා පුවක් කොලපොත 

කට්ටිය ඕවගෙන් සෙල්ලම් කරලා ඇති නේද? අත්ත සුද්ධ කරලා කොළපත උඩ මොකෙක් හරි තියන් යන සෙල්ලම මතකයි නේ?මාත් අත්තක් වේලිලා වැටෙන කාලෙට ඔය සෙල්ලම කරනවා එකත් සිරා ෆන් වැඩේ.ගෙදර ලොක්කා මං නිසා ඉතින් මං කලේ නංගිව ඕක උඩ තියන් ඇදන් යන එක.පුවක් කොළපත ටිකක් හයිය නිසා කොච්චර පොලවේ ඇදන් ගියත් පස්ස පැත්තට අමාරුවක් දැනෙන්නේ නෑ.හැබැයි ලොකු ගලක් උඩින් ගියොත් වගේ නම් දැනෙනවා ඉතින්.අපේ මල්ලි ඒ දවස් වල හිටියත් ඔය සෙල්ලමට මල්ලිව තියන් යන්න අම්මා දුන්නේ නෑ.ඌව තියලා ඇදන් යන්න මට තිබ්බේ පුදුම ආසාවක්.අම්මා එපා කියන නිසාම වෙන්න ඇති මට ආසාව වැඩිවෙන්න ඇත්තේ.මං ගැන අම්මා දන්නා නිසා ඔය වැඩේ කරන දාට අම්මා මල්ලි ගැන හොදට ඇහැ ගහන් ඉන්නවා ඒක නිසා ඒ ආසාව මට කවදාවත් ඉෂ්ඨ කරගන්න බැරි උනා.ඌ ලොකු වෙද්දී මං ගමෙන් ඇවිත්.

අපේ පැත්තේ පැණි ගන්න රා මදින්නේ නැති නිසා කොලපත් වලින් වැඩක් උනේ නෑ.වැඩක් විදිහට කලේ කුස්සියේ එකතු වෙන අළු අයින් කරන්න උපකරණයක් විදිහට ඒක පාවිච්චි කල එක විතරයි.ඒකටත් අම්මා ගත්තේ අපි සෙල්ලම් කරලා ඇති වෙලා අයින් කරපු එකක් තමා.ඉතින් අත්තක් අහු උන ගමන් මං කරන්නේ එකේ කොළ කපලා සුද්ධ කරගන්න එක.මං ලොක්කා නිසාමද මන්ද මං ගෙදර සමහර වැඩ තනියෙක් කරගන්න පුළුවන් උනා.වෙන එකක් තියා ඉස්සර මං උදේ 5.30ට ඇහැරෙන්නෙත් කවුරුවත් ඇහැරවලා නෙමේ.ඉතින් එහෙම එකේ අත්තක් තනියෙන් සුද්ධ කරගන්න එක මට නුහුරු වැඩක් උනේ නෑ.

ඒක වෙද්දී මං තුන වසරේ විතර ඇති.හවස ඉස්කෝලේ ගිහින් ඇවිත් කාලා වත්ත වටේ ගහන රවුමත් ගහලා එද්දී මං දැක්කා පුවක් කොලපතක් වැටිලා තියෙනවා.ඉතින් මං දෙයියනේ කියලා අත්ත සුද්ධ කරන්න කියලා පිහියත් අරන් කුස්සියෙන් ආව.මිදුලේ සුද්ධ කරලා දැම්මොත් අම්මා කෑගහන නිසා මං පුවක් ගහ කිට්ටුවම තියෙන කොකෝවා ගහ යටට අරන් ගියා සුද්ධ කරන්න.මං ඊට කලින් නංගිටත් එන්න කියලා පණිවිඩේ දීලයි තිබ්බේ.කොහොම හරි ලොකු අයියගේ වැඩ බලන්න මගේ මලයත් ඇවිත් හිටියා නංගිගේ පස්සේ.මං ඉතින් මන්නෙන් ටික ටික කොළ කප කපා සුද්ධ කර කර ඉද්දි පොඩි එකා ඉස්සරහා පැත්තට ආවා මං පොඩි උනාට තේරුනා මූ ඉස්සරහට ආවොත් උගේ ඇගේ පිහිය වැඩියි කියලා අනේ ඉතින් මං ඌව බේරලා දෙයියනේ කියලා ගහපු පළවෙනිම පිහි පාර මගේ පොඩි කකුලේ දනහිස ලගට වැදුනා.නංගි කෑගහගෙන දිව්වා.මටත් දැනුනා වැඩේ හරි කියලා.

ලෝභ නැතුව ගහපු පිහි පාරට කකුල ජයටම කැපිලා තිබ්බා.නංගිගේ සද්දෙට දුවලා ආවා අම්මා මගේ කකුල සෝදලා කපු රෙද්දකින් ගැට ගහලා මාවත් උස්සන් කඩේට දිව්වා.ඒ කාලේ දැන් වගේ ඕනේ ඕනේ වෙලාවට වාහන තිබ්බේ නෑ අපේ ගමේඉතින් බස් එනකන් බලන් ඉන්නත් බැරි නිසා මාව කඩේ වැඩ කරන මාමගේ බයිසිකලෙන් ටවුන් එකේ තිබ්බ ඩිස්පැන්සරියට අරන් ගියා.තාත්තයි අම්මයි ඊට පස්සේ ආව බස් එකක ආවා.බස් කිව්වට ඒවා ලොරියක පිටිපස්සට තට්ටුව ගහලා හැදුව අමුතු තාලේ වාහනයක්.කොහොම හරි අර මාම මාව තියන් කිලෝමීටර 4 බයිසිකලේ බඩගාලා ඩිස්පැන්සරියට ඇවිත් ටික වෙලාවක් යද්දී අම්මලත් ආවා.

ඇතුලට ගියාම දොස්තර මහත්තයා කියනවා තුවාලේ ලොකු නිසා මැහුම් දාන්න වෙනවා කියලා.මැහුම් දාන්න වෙනවා කිව්වට චූටි මඩයා දන්නේ නෑ මැහුම් දානවා කියන්නේ මොකද්ද කියලා.එදායින් පස්සේ නම් දන්නවා .ඉතින් ඔක්කොම ලෑස්ති කරලා දොස්තර මහත්තයා වැඩේට ලෑස්ති උනා.අම්මයි තාත්තයි අත්දෙකෙන් අල්ලන් හිටියා කඩේ වැඩ කරන මාමා කකුල් වලින් අල්ලන් හිටියා.කොච්චර රිදුනත් දැගලුවා ඇරෙන්න කෑගැහුවේ  නෑ.කෑගැහුවේ නැත්තේ තිබ්බ ලැජ්ජාවට.අදටත් මගේ කකුලේ ඒ කැපුම් පාර තියෙනවා.මැහුම් පාරත් තියෙනවා.ඒ දෙකේම කැළැල් වල එකතුව එකතු කිරීමේ ලකුණක් හැටියට දණහිස ලග විරාජමානව වැඩ ඉන්නවා.ඉස්සර තිබ්බ පුවක් ගහ නෑ ඒක නාකි වෙලා මැරිලා ගියා.ඒත් එතන තව අලුතෙන් පුවක් ගහක් ඉඳලා තියෙනවා.ඒකෙ අත්තක් බිම වැටිලා තියෙනවා දැකලයි මට සිද්ධිය මතක් උනේ ...