"වැහි බිංදු සහ දුවිලි "

ඉස්සරම චුටි කාලේ 

මං හරි ආසයි 

වහිද්දි මගේ කාමරේ ජනේලෙන් 

ගුරු පාර දිහා බලන් ඉන්න 

මං හරි ආසයි 

අහසේ ඉදන් බිම වැටෙන 

වතුර බින්දු ගොඩාක් එකට එකතු වෙලා

 ගුරු පාරේ පාටත් අරන් 

බොර පාටට පාර  දෙපැත්තේ  තරගෙට

 සද්දෙන්  බැහැල පහල ආරට 

අපිළිවෙලට යනවා බලන්න

 වැස්ස පටන් ගද්දි 

දුවිලි වලට වතුර වැටෙද්දී එන

 ඒ පුසුඹටත් මං මාර ආසයි 

ඒ සුවඳ විදගන්න
ඉහලට ගත්ත හුස්ම  පහල දාන්න
 මං ලෝබයි

 ජනේලේ ලගට වෙලා 

එදා ඒ විදගත්ත ලස්සන මට

 දැන් වැස්ස වෙලාව
ට ජනේලේ ලගදි හිස් බවක්

 කෘතීම ගතියක් හැරුණු කොට
 පෙර දා විදගත් ඒ  සුවය,
හිතේ තිබ්බ ඒ හැගීම
 දැනෙන්නේ නෑ

 ඒ විදගත් දුවිලි සුවඳ
දැනෙන්නේ නෑ 

ඒවා  කොහේ දැනෙන්නද 

දැන් ගුරු පාරට කොන්ක්‍රීට් දාලා

ප.ලි :- පෙරේදා වැස්සේ තෙමි තෙමි පාරේ යද්දී මට ඒ කාලේ වැස්සට ආස කරපු හැටි මතක උනා ඉතින් බෝඩිමට ආයේ ආව ගමන් හිතට ආව ටික එහෙමම ලිව්වා මං දන්නේ නැ මේක මොකද්ද කියලා ඒත් ලියලා ඉවර උනාම අන්තිමට ඉතුරු උනේ මේ ටික :)